Gel Çok Özledim Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Mavi ayın şahitliğinde her an
Seni düşünüyorum.
Vururken yüreğimin sahiline gözlerin,
Adına şiirler yazıyorum.
Biliyorum, sen de beni düşünüyorsun
Ama yollar uzak.
Bir gün aynı sahilde,
Aynı mavi ayın altında ellerini tutacağım
Ve gözlerine bakacağım anların hayaliyle yaşıyorum.
İnsan her an özler mi?
Özlüyorum...

Canımın ta içisin,
Ruhumun en derin yerisin.
Dilime nakşolmuş en güzel bestemsin.
Varlığın, varlığımın yegâne sebebi.
İstemiyorum sensiz yağmuru,
İstemiyorum sensiz toprağı,
İstemiyorum sensiz güneşi, ayı.
İstemiyorum...

Şimdi sustur çalan telefonun sesini,
Şakıyan bülbülün dilini,
Tüm sesleri...
Ve kapat perdeleri.
Yüreğim aydınlatacak geceyi
Ve fısıldayacak kulağına:
“Hazır mısın sevgili,
Benimle yeniden doğmaya,
Mutluluğu iliklerine kadar yaşamaya?
Hazır mısın?”
Gel, ey yürek dehlizlerimin fay hattı,
Mevsim hazana yenik düşmeden...
Gel çok özledim,
Gel çaresizim.

Öyle bir gel ki
Geç kalan yıllar,
Seni bana getirmeyen yollar
Ve parmağıma takılmayan
Yüzük utansın.

Mavi aşkım,
Yasak sevdam,
Uzak yarım, gel.
Dokundur isot kokulu nefesini kavruk tenime
Ve bir kere daha söyle:
“Seviyorum.” de...
Hadi, yüreğimin kulaklarını sonuna kadar açıyorum.
27.08.2025 16:10