adını koyamadığım garip bir hüzün var gözlerimde..
san ki,
şehrin bütün ışıkları inadına sönmüş bu gece..
sigaranın da tadı yok,
ve ben üşüyorum sensiz kahrolası gecelerde..
ÜŞÜMEM GEÇMEDEN GURURUMA YENİLMEDEN GEL...
hani kızmayacağını bilsem,
iki kadeh içmek istiyorum..
desem de kocaman bir yalan,
seni, kendimi, unutana kadar içmek..
adı sen olan,
yüreğimde bitmek bilmeyen bu acıyı,
dindirene kadar içmek istiyorum..
çok üşüyorum çok,
içim yanana kadar içmek istiyorum,,
ÜŞÜMEM GEÇMEDEN GURURUMA YENİLMEDEN GEL...
ne sigaranın dumanını bahane ediyorum..
nede bahane arayarak kendimi kandırıyorum..
bahanelere sığınmadan,
çocuklar misali her gece ağlıyorum..
gözlerimin nereye baktığını bilemez oldum..
yollardaki kesik şeritler gibi sensizlik bitmek bilmiyor..
ÜŞÜMEM GEÇMEDEN GURURUMA YENİLMEDEN GEL...
sen,
ölümden daha yakındın nefesime..
bu beden ki,
yokluğunla ölümün eşiğinde..
avuç dolusu yokluğun kalıyor elerim de..
kefeni giymeden bu sefil bedenime..
ÜŞÜMEM GEÇMEDEN GURURUMA YENİLMEDEN GEL...
Kayıt Tarihi : 10.7.2015 16:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!