Gel be yağmur, geçip gözlerinden menekşelerin! ?
Taşı, mahmurluğunu ruhuna sünbüllerin;
Sen benimle kaynaş, arındır kendini insanlıktan...
Gel be yağmur, geçip gözlerinden menekşelerin! ?
Deniz, rengine kansın; ay derinliğine dalsın semanın.
Haydi doldur tasını aşkın;
iÇİNDEN GELEN HERŞEYLE! ! !
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta