Gel Şiiri - Serdar Elmas

Gel sevgili
Açarım kapılarımı ardına kadar
Beklerim seni
Dağlara inen bulut
Şehre çöken sis olurum
Yağmur ol gel
Dağıt küme küme hüzünlerimi
Yaz yeniden tarihimi

Her kapı çalınışında
Sevdam tekerrür eder
Senden arda kalanlarla

Gel sevgili
Kapılarım açık
Dünyalık kaygılarını
Bırak da gel
Güzelliğini unut da gel
Ben hatırlatırım elbet

Gel sevgili
Aşk bekler bizi
Yeniden doğmak için
Şiirleri alırız koynumuza
Şiirlere sarılırız
Dolarız dilimize şarkıları
Gülümserken her yeni güne
Dünü kıskandırırız
Dertler erir gider güneşimizle
Hüzünler silinir yağmurumuzda
Kardelenler açar her kara kışımızda

Gel sevgili
Sevmekten vazgeçmeden
Sevelim kaderimizi
Filizler ağaç olsun
Ağaçlar orman
Yangınlar çıksa da içimizde
Yağmurlar eksilmez üstümüzden
Sevgimiz küçülmesin

Gece duvarları soğutmadan
Kırağı çalmadan gel
Üşüyorum
Yüreğim donmadan gel