Gel... Şiiri - Nev-i Tecessüs

Gel,
Ateşini al yanına,
Yaslan kapıma,
Bana kalbini ver…

Gel,
Dününü bırak,
Bugününe bak, yalnız
Bana gel…

Sesimi duyuyor musun?
Duy ama,
Benim için ağlama…

Ömrüm,
Son bulur senin aşkınla.
Seni seven şu şaşkınla,
Bir kez,
Unut her şeyi.
Herkesi unut,
Yalnızca ikimiz kalalım aklında,
Sâde, bana gel…

Hâlâ,
Ağlıyor musun?
Ağlama,
Değmez bana,
Değmez bu cana.

Bak ben
Gözümü kararttım da,
Girdim bu yola.
Dönülmez bir Gündönümündeyim artık.

Sen de gel…
Yalnız, gel…
Bana gel…
Gel…