Gel Şiiri - Hikmet Onaç

Çöllerde mecnun'i ben,
Rüçhânı Leylâyı sen.
Tarumâra dönmeden,
Güllerim solmadan gel.

Geçti mâzide zaman,
Nâçiz olursun,güman,
Sana büryân olmadan,
Mecalsiz kalmadan gel.

Zirveye ulaşmadan,
Bu sabırlar taşmadan,
Ömür çağı geçmeden,
Ben gâni olmadan gel.

Bahâdırım,mahzende,
Câziben kaldı bende.
Ne olur,bir lahzâ sende,
Bu ömür dolmadan gel.

Gönlüm hep seni arar,
Başıma düşmekte kar.
Zaman denen canavar,
Saçlarım yolmadan gel.

Kebapları közledim,
Yollarını gözledim.
Hikmet'i nim,özledim,
Kapımı çalmadan gel,
Kapımı çalmadan gel.