Gel Şiiri - Şair Empatik

GEL

Üşüyorum sensiz gecelerde
Zemheri dünyama taze bahar ol gel
Yetim kaldım gurbet elde
Evime mihman, gölüme yar gel

Gelişine kurdum çalar saatimi
Sana şifrelerdim en mahrem gizlerimi
İntizarın yorgun etti gözlerimi
Çaresiz yalnızlığıma bir intihar ol gel

Sensizliğin çölünde kavrulmaktayım
Çatlamış dudaklarıma bengisu aramaktayım
Hacer gibi çaresizce sây yapmaktayım
İsmail’ime hayat veren bir pınar ol gel

Yağmur çamur değmemiş yüreğime
Sevginle dolup taşan gönül haneme
Sultanını arayan devletime
Taht kuran bir hükümdar ol gel

Beni benden alıp götüren
Gam dolu yüreğimi serinleten
Zemheride yaz havası estiren
Mevsimsiz, tarifsiz bir rüzgar ol gel

Gönlün rahat gözün arkada kalmayarak
Sana açılan kollara bir çocuk gibi koşarak
Sevgiyi azık edinip umuda sarılarak
Yıllara meydan okuyan bir çınar ol gel

Bakıp uzaklara dalarken bir gece
Gün çekilip karanlık çökünce
Kimseye görünmeden gizlice
Kap bohçanı evden firar ol gel

Yankısız figanıma koşan havar
Yaslanacağım yıkılmaz bir duvar
Hayatımda aldığım en doğru karar
Başını bekleyen yastığıma payidar ol gel