Gel Şiiri - Kenan Çarboğa

Satır arası aşkların
İsimsiz kahramanlarına inat
Çekebiliyorsan en asil restini
Buçuk heceli mısraların
Anlamsızlık girdabından kaçabiliyorsan
Eriyebiliyorsan bir neyzenin elinde
Terletebiliyorsan güneşi
Ufuklarındaki perdeleri yakabiliyorsan
Beklemen boşuna…

Pişmanlık kervanına yüz çevirip
Diz kırdıysan dost dergâhında
Kınalı gelin sandıklarında
Ya da bir derviş bohçasında azık olmuşsan eğer
En temiz sevdalarını gizliyorsan gönlünden
Benlik zincirlerini kırdıysan
Ve ikiliğin duvarını yıkabiliyorsan
Beklemen boşuna…

Sahipsizliğimin gözyaşları dökülmeden avuçlarıma
Yerle bir olmadan hayal âlemim
Gölgelerim kurşunlamadan gövdemi
Dizlerimi dövdürmeden ellerime
Bir de terk ederek sende seni
Benden kendine bakabiliyorsan
Beklemen, beklemen boşuna…