Gel! Şiiri - Mustafa Coşkun Kale

Sen varken,
Yanımdayken,
Yüreğim hoplardı bir zaman
Al basardı yüzüme..
Gözlerin de dünyam
Yüzün de ay vardı!
Bedenin de güneş..
Gölgen de ısınır,
Ellerin de yanardım..
Ne yaptım?
Suçum neydi?
İçim de garip,garip fırtınalar var
Ahh! ona zemheri diyorlar..,
Biraz dan deli poyraz da uğrar
Uğuldar da uğuldar..
Delireceğim bu nasıl bir hâl
Artık gel n’olur
Koyma beni buralarda
Işık ver,ısıt...
Gel n’olur!
GEL!