Gel Şiiri - Süleyman Demir

bir çiçek ol toz pembe,ortasında ölümün!
ab-ı hayat ol bana damla damla çağla gel!
nar-ı ızdırap ile soldu ömrü gülümün,
uzun olsun bahardan,yepyeni bir çağla gel.

gönlümün denizinde dalgalanmıyor sular!
kıyıya vurdu sevdam olta ile ağla gel!
belki de çoraklaşan gönül yurdumu sular,
bir kenarda sessizce hıçkırarak ağla gel.

ebedi dayanmaya elbet yetecek gücüm,
istersen doruk ile bayır ile dağla gel!
öyle bir geliş gel ki,sende kalmasın öcüm,
beni mahkum ettiğin gözlerini dağla gel.