Gel Şiiri - Reşat Karslı

Dönmeye gücüm yok ne olur anla
Sevdamı baharla kucaklada gel
Verilmiş sadakam varmış bilirim
Kırdığım kalbini toplayarak gel

Geçmişin hatrına kabahatimi say
Sevdanın yoluna melanetimi yay
Aşkına gururuna olmazlardan pay
Dünyanın çilesini bırakarak gel

Sevdada yol arar tökezleyenler
Sırra vakıf olmaz ezilmeyenler
Özüre yer vermez üzülmeyenler
Üzülmüş yanını çıkartarak gel

Aşkmış sinelerde ürperten duygu
Derbeder etmesin vefasız olgu
Sınanmaz yaraya olduysa kurgu
Yaramın üstüne köz basarak gel

Çorak bir vadiye dönmeden mevsim
Bizi kötü kınar duyan her kesim
Boğazım düğümlü çıkmıyor sesim
Sukutu toprağa bastırarak gel

Aşkımı gönlümden gönlüne basıp
Mutluluk pozunu kalbine asıp
Düşman bildiğini topluca sarsıp
Yem yeşil baharı toplayarak gel

Kusurum çok oldu özrüm örterse
Ölmeden azrail bu cana dürterse
Vaz geçmem bu aşktan içim ürperse
Ölümü ecelden ayırarak gel
Delikanlı sinemi sararaktan gel.