Gel Şiiri - Dursun Yelken

Hayli zaman oldu ufku gözlerim;
Kuruyan dalımız çürümeden gel.
Çukura varmadan hayat düzlerim,
Dostlar toprağımı kürümeden gel.

Dünya telaşesi, bu ayrı konu,
Her nefes mutlaka tadacak sonu.
Ehli iman olan bilmez mi bunu?
Bir gün ayağımı sürümeden gel.

Gönül tenhalaşır, sessiz bucağım;
Tutmaz olur, elim, kolum, bacağım.
Elbet ıssız kalır benim ocağım,
Mazlumoğlu Hakk'a yürümeden gel.