Gel Şiiri - Aysude Gül

Açan güller solmadan,
Ömür ziyan olmadan,
Bedeni toprak olmadan,
Harap eylemeden gel.

Kalp sana kırılmadan
Gözden yaşlar akmadan
Bahar günü solmadan
Zaman yitirmeden gel

Hasret yakıp kavurur,
Asi rüzgâr savrulur,
İdam sehpası kurulur,
Ecelim olmadan gel.

Gözüm uykuya küskün,
Beden ebediyete sürgün,
Dalında yaprak üzgün,
Düşüp kaybolmadan gel.

Ömür geçip gitmeden,
Ay geceye doğmadan,
Gece sabaha dönmeden,
Son nefes tükenmeden gel.

Yollar ıssız, sokak sessiz,
Kelimeler dilsiz, umut nefessiz,
Gelmeyişin ölüm gibi habersiz,
Gönlüm viran olmadan gel.

Ömrüm dalında solmadan,
Keder göğsümü yarmadan,
Küskün heceler susmadan,
Siirler gömülmeden gel.

Işık olup karanlıkta
Yürüdüğüm o yollarda
Köşe bucak diyarlarda
Adım izim kaybolmadan gel