Gel Şiiri - Uğur Karaca

Gelmeden evvel yolun sonuna,
Dönmeden evvel keskin köşeyi,
Silmeden yürekten hatırayı,
Başkası seni görmeden gel...

Karanlık sarmadan seveni,
Ve toprak yutmadan bedeni,
Unutulmadan aşkın bedeli,
Yırtılmadan sevginin eseri,
Çevirmeden dört bir yanı şeytanın neferi,
Dünyaya gölge düşmeden gel...

Gel ki aydınlansın gecem.
Gel ki şiire dönüşsün her hecem.
Yüreğimde parlayan ışık,
Gözlerimdeki yakut sönmeden,
Bu zavallı mahluk ölmeden gel...