Gel Şiiri - Remzi Özmen

Nisan geceleri gibi karanlık,
Ger perdelerini günahlarıma.
Gel, yoluna çıkacak diye aldırma
Aç kalmış çakal ulumalarına!..

Bir cemre olup düştüğün zaman,
Gönlümün buharlaşmasıdır,
Göklere yükselen duman!..
Savrul ses ver ılık bir rüzgar gibi,
Her nefes alışında hücrelerimin,
Yeniden dirilişisin can gibi!..

Geldiğin zaman, bilirim ben seni.
Leylekler turnalar müjdeler geldiğini.
Yağ üzerime Nisan yağmurları misali
Ve ruhumun ta derinleri,
Çimen çimen yeşertsin umutlarımı.
Kalmasın bedenimin ıslanmadık yeri
Damarlarımda dolaşıp duran kan gibi!..

Remzi ÖZMEN 08.11.2010