Geçti Ömrüm Şiiri - Salih Yıldız

Başkasının şeytanını, taşlamakla geçti ömrüm;
Hâlbuki ey gafil nefsim, çok basit yol seçti ömrüm.

Herkes kendinden sorumlu, günahıyla sevabıyla;
Nihayet hep ektiğini, hasat etti biçti ömrüm.

İbrahim, (a.s.) İsmail (a.s.) nebi, taşladılar şeytanını;
Benim ise nefs elinden, bulanık su içti ömrüm.

Hep iyiyi ve güzeli, bekledi de başkasından;
Kendisi iyi olmazsa, bilemedi hiçti ömrüm.

Görsek kendi hatamızı, başkasına sıra gelmez;
Komşuların ayıbını, fütursuzca açtı ömrüm.

İstedi nefsine hizmet, edilsin bu arenada;
Kendine sıra gelince, kaytardı ve kaçtı ömrüm.

Azrail kapıyı çalar, düşünür saçını yolar;
Müflis tüccar edasıyla, sermayeyi saçtı ömrüm…