Şans yürüdü, ben yürüdüm;
Kavuşmadım, geçti ömrüm.
Acıları yudum yudum,
İçe içe geçti ömrüm.
Bu gün yine darmadağın,
Felek gelmiş örmüş ağın,
Viran oldu gitti bağım,
Zamansızca geçti ömrüm.
Akıl yaşta değil, başta.
Her hırçınlık belli yaşta;
Ne kumarda ne de aşkta,
Kazanmadan geçti ömrüm.
On beş yirmi yaşlarında;
Aşkın deli çağlarında,
Ben o yârin kollarında,
Yatamadan geçti ömrüm.
Ben sorunlar torbasını,
İnsanların tafrasını,
Bu dünyanın cefasını,
Çeke çeke geçti ömrüm.
Doldu zaman, geldi ölüm.
Heba oldu boşa ömrüm.
Parça pincik bölüm bölüm,
Gurbet elde geçti ömrüm.
Kayıt Tarihi : 28.6.2012 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ameliyat sonrası nekahet döneminde yazdıklarım.
Kim dedi ki harca diye?
Makbul iken o nakitten;
Çarçur ettin ki ne diye?
Geçmiş olsun Fadlı kardeş.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)