Varlığını yok saydığım yağmurlu bir günde
Oturmuş şiir yazıyorum sönük mum dibinde
İçimde tarifsiz korku tabi biraz hüzünde...
Anladım ki pul kadar değerim yokmuş gözünde
Bir fırsat bulsaydım eğer kavrulurdum közünde
Duvarlarını aşsaydım can verirdim dizinde
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
