Geçmiyor Günler Şiiri - Yorumlar

iste siir ...iste sair.....
kutlanmali elbette.
muzeyyen baskir

şiiri ve şairini zaten yüreğimizde taşıyoruz.
günün şiiri olarak seçenleri kutluyorum ben,
daha iyisi olamazdı bu septik ortamda.
tam isabet.

Güzel mi güzel akıcımı akıcı dörtte dörtlük bir şiir..

Her zaman bu sayfalarda çoğumuz öğünürüz değerlerimizle…. Tabii tüm evrende şiire ve edebiyata değer veren şair ve edebiyatçımızla öğünüyorsak bu ancak insan nazarında temiz ve saf değerini bulur.

Evrensel şairin, edebiyatçının ırkçılığı, dinciliği, izmi.. olmaz.. Üstadımız Sabahattin Ali Bulgaristan’da da iyi tanınan bir yazarımızdır. Ancak bakıyoruz ki bu değerimiz sudan nedenlerle hapishaneden hapis haneye atılmış, yazarlığı/yaşamı burnundan getirtilmişidir..
Nazım Hikmet gibi, Ruhi Su gibi.. Ahmet Arif gibi.. ve daha niceleri..

Bu değerimizle bir kere daha şu tespiti yapmak gerekiyor.. Maalesef günümüzde dahi düzen karşıtı ya da ona açık ve net eleştiri getiren yazarlarımız aforoz ediliyor, ceza evine atılıyor ve her türlü zorluğa maruz bırakılıyor.. Evrensel hukuk dışılığa maruz kalıyor, hapislerde yatıyor, işkence görüyor, açılan davalarla boğuşuyor ve sürgün ediliyor ya da yurdu terk etmek zorunda bırakılıyorlar…

Halkımız demiyorum.. Fakat biraz tarihimize şöyle bir bakınız; hükümetler ve saltanat sahipleri, paşalar, padişahlar tarafından yazarlarımız, düşünürlerimizin durumu hiçte iç acıcı değil. Nedense kendilerine eleştiri getiren yazarı eziyorlar/asıyorlar sürüm sürüm süründürüyorlar..

Hükümetler, yönetimler muhafazakâr mı, sol mu, sağ mı, din ağırlıklı mı? Hiç fark etmiyor.. Ellerine mühürü, ağızlarına sözü, altlarına koltuğu aldıklarında adeta yazarlardan acılarını çıkartıyorlar..

Hâlbuki yapılan bir icrayı, siyaset, siyasiyi pofpoflama, alkış tutmak yazarın, sairin işi değildir.. Görüşümce yazar alkışlamaz; inceler, araştırır, izler, analiz eder ve daha çokça da eleştirelsel olaylara bakar ve bulgularını objektif olarak yazar..

Hele ki iffetli bir yazar, eğer hep olumluluğu izlemişe o konuyu çekmecesine kor..Başka bir konuyu başlar izlemeye ta ki bir eleştirisel boyut bulana kadar.. Budur yazarın toplumsal objektiflik boyutu. Diğer türlü biat olunur.

“Eleştirmek kavramı” da saldırma, alaşağı etme, kötüleme yoktur. Ancak zamanımızın siyasileri de hâlâ kavram kargaşası taşıdıklarından hemen ellerinden gelini ardına koymuyorlar.

Analizi tam ve objektif eleştirmek gerçekte esasında, bir bakıma deyim yerindeyse; ‘ücretsiz bilgi aktarımı, tavsiyedir/öneridir” Eleştirinin öz amacı evet esasında bir açığı kapatmak ve bir olumsuzluğu gidermek ve bir işe yaramayanı zararlı olana dikkat çekmek bunları düzeltmeye davetiyedir.. Kim için? Toplum için.. Çünkü onun öz işlevi odur..onun için ki yazardır..

Sosyal toplum dinamizmi ve yaşamını en iyi izleyen, araştıran ve sunan yazarlardır.. Onun içindir ki yazarlar en yüksek olanaklara sahip olup tamamen yazmada özgür olacaklarken ve bu örnek bir Almanya da..Hollanda da ..İsviçre ve İsveç te.. Belçika ve diğer pek çok Avrupa ülkelerinde bizdekinin (kendi toplumsal işlevleri ve objektif boyutları bakımından) tam tersinde her türlü olanağa sahipken, nedense bizde yazarlar bunlardan yoksun bırakılmalarına caba, halen günümüzde de Sabahattin Ali gibi hapishanelerde, ya da sosyal yaşamlarında süründürülmektedirler.. İnsaf kardeşim insaf.. Yazarım, şairim diyen önce yurdumuzda hükümetler, söz ve koltuk sahipleri nazarında bu temelde dayanışımsa göstermeleri birbirlerine olan birer vicdan borcudur..

Şairimizi saygıyla anıyorum..

Saygılarımla..

İşte size ŞİİR!.. Sadece kutlanır.

zamanın durur gibi yavaşladığı hayat kesitlerinden olmalı mahpusluk.. herhalde yaşayandan iyi kimse bilemez..

Saygı ile rahmetle anıyorum,

ruhu şad olsun büyük bir değer öyle bir insanın zindan köşelrinde kalması ne kadar büyük bir talihsizlik diye düşünüyorum celadın adı bile yoktur lakin o her zamn adıyla dizeleriyle yüreklerde yaşıyacaktır