Sabahları Hasan amcanın horozuyla uyanırdık…
Kendi ellerimizle yumurtayı kümesten alırdık...
Domatesi, biberi, patlıcanı, bahçeden koparırdık...
Doğal gazımız olmasa da; hayatımız doğaldı...
Gaz lambasında ders çalışırdık…
Siteler yoktu, bahçeli bir evde doğup büyüdük.
Karanfil, sümbül, gül, fesleğen kokardı,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Çocuk olmak bile başkaydı.Yarış atı gibi ordan oraya sürüklenilmezdi.Sevgi sevgiye,acı acıya benziyordu.Basit şeylerden ölünürdü.Sürünülmezdi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta