Sessizlik insanı yiyip bitiriyor,
Üzerine bir de pişmanlık eklendi mi,
Kişi kendinden geçiyor...
İşte ben de öyle suskunum şimdi,
Öyle sessiz ve önce derinden,
Düşünüyorum olan işleri inceden,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;