Fuzuli bir nefes tüketiyoruz,yokluklara takılmış ziyan ediyoruz hayatı, zehirli kelamlar edip, karanlık fikirlerimizi besliyoruz,ne olsa daha mutlu olur ruhlarımız? Nafile serzenişlerimiz ,pürneşe, kaosa sürükleniyoruz.. geçmiş olsun
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta