Canım sıkılıyor uyumak dahii istemiyorum
sabah zorla kalktığım yatağa hiç geçmek istemiyor bedenim
oysa her sabah aynı sözü veriyorum kendime
söz bu gece erkenden yatıcam diye
öyle sıkkın ki bu aralar canım
atmıyor kalbim çekiliyor damarlarımdan kanım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta