Cezîretül-arab’da yaşanıyordu devr-i fetret
Duyuluyordu kız çocuklarından enbüyük nefret.
Kız çocukları gömülüyordu toprağa diri diri
Bunu yapanlarda insandı gûya! hemde iri iri.
Ukkaz meydanında her sene panayır kurulurdu
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
