Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Susturamadığım dilimden çok ellerimdi,
Bir iz bırakmak için değil de, bir anlam iliştirmek için soluğa..
Herkes meşguldü, yetişilmesi gereken lüzumsuzluklar hep vardı
Ve zaman geçmek yerine ömrümüzü kemiriyordu,
Tenin altında adsız bir yeri acıtarak.
Farkındalık yetmiyordu değiştirmeye değişmeye,
Gereklilik kiplerini bilmek ve sıkışmak, gerekli oldurmuyordu.
..bir iç sızısı gibi hayatımıza yapışıyordu her şey..olmayanlarla......en çok da bir anlam iliştirmek soluğa......ne kadar çok tüketiyoruz deül mi nefesimizi..nelerin uğruna......kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta