Aklımdan geçenlerin anlamsızlığına yeni bir yolda durmanın ve senden kalanlarla çarpışmanın verdiği yorgunluk eklenince zorluyor beni.
Karışıyorum.
Kırgınlıklar ve düşler birbirine girdiğinde fark ediyorum ki varlığını özlüyorum.
Bunca zaman yer kaplayanlar bir anda dağıldılar ve boşluklarıyla bıraktılar.
Alışıyorum.
Boşluk hislerle yeniden var oluyor.
Zaman zaman ayağıma takılsalar da cam kırıkları misali eskimiş duygular yine de kanayan tabanlarıma inat aşka yürüyorum.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta