Bazen dalıyor insan,
Öyle uzun uzun…
Ne bir ses var etrafta,
Ne de acelemiz bir yere.
Geçip giden ömrün ucundan,
Tutar gibi oluyor insan;
Sonra bir bakıyor,
Elde birkaç keşke kalmış.
Ama yine de yürüyor insan,
Kaldırımlar tanık oluyor haline.
Bir rüzgâr esiyor sonra,
Alıp götürüyor dertlerini,
Sanki her şey,
Yeniden başlayacak gibi.
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 12.12.2025 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!