Gecikmiş Bir Sarılmanın Hikâyesi

Bazen insan sadece bir sarılmayı bekler… Uzun zamandır gelmeyen, gelmeyecek olduğunu bildiği hâlde umut etmekten vazgeçemediği bir sarılma. Çünkü bazı yaralar kelimelerle değil, sadece sessiz bir kucaklaşmayla iyileşir. Ama o sarılma gecikirse, beklediğin kişi geç kalırsa ya da hiç gelmezse… İçinde bir yer hep eksik kalır. Hayatına devam edersin, gülersin, insanlara karışırsın ama hiçbir şey tam olmaz. Çünkü o an, o sarılma, o göz göze geliş… Hiçbir zaman yaşanmadı. Gecikmiş bir sarılma, aslında hiç gerçekleşmeyecek olan bir vedanın en sessiz şeklidir. Ve insan bazen, sarılamadığı birine yıllarca özlem duyabilir. Çünkü bazı duygular yarım kalmaz, hep eksik kalır. Beklemek bu yüzden yorucudur; çünkü bazen beklediğin şey sadece bir kişi değil, onunla birlikte kaybettiklerin olur.