Bak hala orada sokağın, evin
Göğe uzanan dut ağacı orada
Bahar yaklaşmış gökyüzüne uzanan ağaçlarıyla
Bahçendeki arklar suya kavuşmuş
Mor dağlar kurulmuş gözlerinin önüne
Ellerin hep cesurdu perdelerini açtığında
Dokunduğunda alevdi parmakların
Bu hiç değişmedi
Seni sevmek hep böyleydi
Bir ustura ağzında durur gibi yaşamak
Ümit ve yoksunluk arasında
Yok yere geç kalmışız
Ne fayda
30.07.2020
Kenan KaraKayıt Tarihi : 1.8.2020 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!