Sinsi ve amansız bir yalnızlık bu,
Tedavisi mümkün olmayan bir hastalık gibi.
Sessizliği dinliyorum gözlerim kapalı.
Kaldırımlardan çıt çıkmıyor.
Sadece yarasa çığlıkları
ve geceyi yırtan bir ses duyuluyor,
..çok uzaklardan
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Uyumak, sadece uyumak istiyorum
Çekil git başımdan ey yalnızlığım..çekil gitt!
yalnızlık bir şey değildi, kendi kendimize kala bilseydik...güzeldi şiir..Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta