Bir melodi var rüzgârda,
Dalgın yapraklar arasında fısıltı.
Uzaklardan gelen çocuk kahkahası,
Geçmişin sessiz bir yansıması.
Kaldırım taşları ıslak,
Yağmurun eski hatırası saklı.
Her adımda kırık bir düş,
Ve gözlerimde silik bir anı.
Yavaş yavaş yürürsün gecenin koynunda,
Adımların usulca dokunur taşlara.
Gölgeler örterken sokak lambalarını,
Bir sessizlik çöker, rüyalar başlar ardında.
Köşede sessizliğe terkedilmiş bir durak,
Eski dostların anıları fısıldar hafiften.
Dudağında yarım kalmış bir şarkı,
Gecenin içinde savrulur sessizce.
Bir duvar dibinde unutulmuş çiçek,
Solgun yapraklarında eski bir sevinç.
Gönlümde yankılanan o eski hececik,
Birden ortaya çıkar sessizce.
Bir pencere aralığında gölgeler gezinir,
Perdelerde savrulan hatıralar gibi.
Bir sandalye gıcırdar eski bir evde,
Sanki biri dönmüş de oturmuş sessizce.
Boşlukta asılı kalan bir mırıldanış,
Tavan arasından sızan eski bir ninni.
Tozlu kitapların arasında bir bakış,
Zamanın unuttuğu bir cümle belki.
Geceden sabaha devrilen bir düşün,
Sokak lambasında titreyen ışığıyım.
Yorgun ayak seslerinde kaybolan günüm,
Her vedada eksilen yaşanmışlığıyım.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 11.7.2025 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!