Geceye Bırakılan Şiir/3 Şiiri - Güray Barın

senden sonra beni en çok rüyalarım yordu,
çoğu zaman fütursuzca karışma çıkardı seni
gündüzün içinde karanlıkla barıştım
gerçekle rüya arasında sana karıştım

uyudum, uyandım tekrar uyudum ve tekrar
seni anlamak için rüyaları birbirine bağladım
bir rüya ile diğeri arasında sıkıştım yastığıma sarıldım
gözyaşlarımla ıslattım en sevdiğim çarşafı

hem acı zihinsel mi yoksa fiziksel mi ne fark eder
her şekilde yaşlar gözlerden yanaklara hücum eder
bazen bilmemek, bilmekten daha iyidir der annem
bilmemek, bilmekten daha iyidir…

ve ardına pek çok şey söyler, ben dalıp giderken
konu birden sana gelir yine, annem senden bahseder
kötü konuşmaz hiçbir zaman iyiliğini ister hep
zaten annem herkesin ve her şeyin iyiliğini ister

bugün seni ilk gördüğüm yerden geçtim,
hatıran orada durmuş beni bekliyordu
sonra aynaya baktım ki baştan ayağa ben
ve aynanın sırlı yüzünde bir yerlerde saklı sen…

şimdi yeni bir rüya için uzandım yatağa
uzak yollardan gelen seninle buluşmaya
çok yorgunum, üstelik bir bina yıkılıyor arkamda
seninle buluşup, bir daha uyanmamak istiyorum…