Acıya müptela kalmış ömürlerin Mutluluğa baş kaldırışı...
Sen gülünce
Büründü hilal haline ay
Gökkuşağı renklendi
Cemreler düştü toprağa
Irmaklar muhtaç oldu damlaya
Aşikâr oldu zifiri kuytular
Sen gittin
Çiçek açtı hasretin kalbim duvarlarında
İflah olamadı bahtım sensiz
Evvela ertelendi baharlar
Ve kar yağdı dağlarıma
Soğuttu sıcacık kalbim toprağı
Yoksulluğun dillere destan eziyetinde
Pay ettim göğsümü gönlüne...
Sevda ah u zarıma müdahil olmayan kalbin sızıları
Sürur yollarımda ket ve uçurum
Gülkurusu bakışların dergâhında
İnziva rıhtımında kısas gergefinde yalnızlık
Mahcup bakışlarım sensiz facia yolcusu
Açtıkça bakışlarımız sürurunda kan kokulu karanfiller
Kar boran hüsranında papatyalar…
Bahar kırgınlığı buğusunda ırmaklar
Kirpiklerimde istenmeyen gelin u’mutsuzluğu…
İki kelime bir arada tekrara düştükçe gözlerini
Düşler cemaatinde rayihan civan
Güruhlarca kuşkanadı göğsüm közünde…
Ey içime kardığım elem..!
İstifade etmiyor gönül yangınına inlemek
Kardıkça tebessümlerini acıma
Geç kalınmışlık iz düşümünde
Hasret örgülerinde yitirirken benliğimi
Şeker şerbet vaat eder yokluğum bahsi…
Kalbimin kıyılarında düşlerin yelkenli gemiler ile gezinir iken bozgunluğumu fark edemeyişim ah u zarında ruhuna pay ediyordum ruhumu. Bileklerimi kavrayan ateşin geç baharında evvel gözlerin asumanına hapis oldum sonra uçurumlardan düşerken göğüs kemiklerinin heyhat sancıları ile ismini fısıldadım kuşlara. Hislerimi kaybediş teferruatında çalkalandıkça dudaklarımda sevdan kaplıyordu kirpiklerimi çığlıklar.
Hıçkırık arası kahkahaya sığdırmak olsa gerek ismin
Sevdan b’aşka bir fasılda rüya…
Umursamaz tavırlar muhataplığında
Güz ürpertisi gülüşlerine mektup karalıyorum
Tütsülendikçe hasret gül kokunda
Kalp kabristanımda küllerinden başak veriyor cezayirmenekşeleri
Kafiyesiz şiirler sen tufanında makamı hicaz...
Kasvetli cümlelerin girdabında
Bezendikçe siyah tutkular ile sevdam
Maksut etmedi yaram kabuk bağlaya
Hüsran vardiyası sevişlerin cürmünde
Bakışların zeval uçurumları
Muteber veryansınlar gül tavafında
Haşirliğim gülüşün edalı seyrinden
Kahır ikrarında boynumda firak urganı
Telef rehinliğinde sıla terk edildikçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!