Gecenin Sihri Şiiri - Emine Başa

gören ve gösteren olunca gece
kendine de bakar göz
sorar hesabını yüzündeki maskelerin
hangi ayrılık sevmiş seni
hangi kavuşma itmiş uzaklara
özlemek kendini nasıl gizlemiş
ve sen hangi şaire dökmüşsün içini
hangi şiire dize olmuşsun

gören ve gösteren olunca gece
hüzünle coşku da yarışır birbiriyle
kim önce girecek içeri
kim önce silecek
gözlerde büyüyen kederi
oysa kalp, ikisini de ağırlamaya hazır
ama günlerin, ayların, yılların tortusu ağır

bazen ikisi birden girer içeri
coşku, yanlış nehirlere atar kendini
derin olduğunu bilmezsen boğulursun
hüzün, uçurumun kenarında bir rüzgâr
kollarını açarsan savrulursun

ve coşku, bağırdığı kadar yalnız
sessiz kaldığı kadar çığırtkan hüzün
tamamlanırlar mı dersin aşkın kuytusunda
nehir rüzgârı, rüzgâr nehri sever mi
sever de mavi bir bulutta sevişirler mi

ey gece, sen büyüksün ve bilirsin
ört üstümü merhametinle
sarıp sarmala ağırlığını tortunun
bak, yeni attırdım kalbimin pamuklarını
hüzünle coşkuyu baş köşeye oturttum
artık razıyım nehirde boğulmaya
ve rüzgârda savrulmaya

ey gece, söyle o mavi buluta beni de alsın
yeter ki maskesiz sevişsin dizeler
yeter ki sahi olsun gecemin sihri
aşkı göze alamayan ne yapsın şiiri

………………
Emine Başa