Böyle karanlıklara alışık değilim ben
Ne yıldızlar var gökyüzünde
Ne de geceye küsmüş
Sokak lambaları
Gecenin gözü kördü
Anlıyacağın.
Bütün bedenim esirdi
karanlığa
Ümitlerim,hayallerim ve aşkım da
Sonu gelmek bilmiyordu nedense
Bir türlü güneş doğmuyordu
Puslu gözlerime.
Karanlığın içerisinde kaybolup gitti
Bütün masumca düşlerim
Baykuşun alaycı ötüşü vardı
kulaklarımda.
Sen işe yaramaz adamın tekisin
Der gibiydi uğursuz
Ve kaybettin diyordu alaycı
Karanlığı yırtan sesiyle.
Durdurmayı başaramadım
Gözlerime yağan
Hazan yağmurlarını.
Dalıp gittim yine düşler ülkesine
Ötüşen böceklerin o'muhteşem
O'eşsiz senfonisiyle.
Kayboluşumu,tükenişimi gördüm
Ve karanlığın dev cüssesine çarpıldım
Ne benim onu görecek halim vardı
Ne de siyaha bürünmüş gecenin beni
Gecenin gözü kördü
Anlıyacağın.
Kaybettiklerime isyanımdır........
17/11/2005
Aydınlı İbrahim Dikmen
İbrahim Dikmen 2Kayıt Tarihi : 17.11.2005 08:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim şairim okuyan yorumlayan yüreğinize sağlık
Yüreğine sağlık sevgili İbrahim.
İzninle grupta yayınlıyorum bu güzel şiiri.
ne çok şey kaybetti insanoğlu değil mi?
kaybetmeye devam ediyor hiç ders almamacasına.........
ve gelecekte belki daha da büyük olacak kaybettiklerimiz....
kişiselleştirdiğiniz sokak lambası, baykuş ve tabiiiiiii gece hoş bir anlam yüklemiş şiirinize.
O sokakta yürüdü yüreğim mısralarınızla ve biliyor musunuz o karanlıkta bile saklanamayan, görünen apaçık kendini gösteren yine yüreğimizdi...
Işık ve sevgiyle,
TÜM YORUMLAR (9)