Gecenin Duası Şiiri - Doğan Çeçen

Bölüm 9 – Gecenin En İçten Duası

Gözlerimi kapattım bu gece,
İlk kez unutmamak için dua ettim.
Çünkü unutmak, yokluğun yalanıydı bana.
Ve ben seni en çok yokken hatırlıyordum.
Bir çay bardağının buğusunda mesela,
Bir şarkının en kırık nakaratında
Veya durakta bekleyen yalnız bir omuzda…

Dualar ettim
İçinde sadece sen olan cümlelerle:
“Yarası geçmeyen bir sevda için
Yürek dayanıklı olsun Rabbim…”
Dedim ki;
“Eğer yeniden gelmeyecekse
Hiç kimseye benzemesin bir daha.”

Çünkü birini sevip de
Onunla vedalaşamamak var ya...
İşte o,
İnsanı ömrü boyunca içinde taşıdığı
Bir cenazeye çeviriyor.

Bir gece yarısı,
Kalbimin içine diz çöktüm.
Adını söyledim sessizce:
O an bir yıldız kaydı
Ve ben ne dilediğimi bile unutacak kadar
Sende kayboldum.

Sana dair ne varsa
Kalbimde öylece duruyor.
Bir anı gibi değil,
Bir canlıymış gibi, nefes alıyor.

Kimse bilmiyor...
Ama ben seni
Hiç olmamış gibi değil,
Hiç bitmemiş gibi seviyorum.

Ve bu gece,
Gözyaşıyla yıkanmış bir dua yükseliyor
Gökyüzüne değil—
Senin kalbine.