Sen derin uykulardayken;
Ben yine bizi yazıyorum.
Saat gecenin 4'ü
Ben hala ayaktayım...
Özleminle yanıp dururum.
Katran karası gecede
Yalnızlığım yanıbaşımda.
Seni anlatırım satırlara,
Ben uykusuzluğun nöbetindeyken;
Hayalin avutur, beni.
Bir sancı çekerim, yüreğimde.
Saat geçip gider...
Uyku, hala gelmez gözlerime.
Neydi? beni bu halle koyan.
Sensizliğin açtığı yara mı?
Yoksa yüreğimdeki özlem mi?
Ne fark eder? sevdiğim
Ben alıştım artık, bu halle...
01.04.02
Sırma MersinKayıt Tarihi : 24.8.2003 16:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (2)