Yine aysız bir gece yaklaşıyor bugün,
Yine ışıksız bir geceyi bekliyor bu adam.
Yine acı içinde sensiz bir dünya bekliyor,
Yine, seni unutamayan bu adam...
Işıl ışıl parlarken bu adamın kalbinde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta