Ne kadar acı ki insan sevdiğini toprağa teslim etmesi bir daha onu görememesi...
Ellerinin arasından kayıp gitmesi bir daha sesini duyaman ayak sesleri olmadan...
Büyüdüğün sokaklarda gezmemesi akşam olduğunda evin kapısını çalmamasını...
Kurduğun hayallerinin yarım kalması canının yarısını kaybetmen o olmadan yaşayamaman...
Ben büyümeyi hiç sevmedim sen olmadan ne gecemi ne gündüzümü nede yarınlarımı...
Benide alıp gömseler yanına ben geldim desem yoluma ışık olurmusun...
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta