Gecelerim kabusla geçiyorl Şiiri - Murat ...

Gecelerim kabusla geçiyor,
O yokken, gölgemle savaşıyorum.
Umutla, her yeni güne uyanıyorum,
Belki bu sefer gelir diye, onu bekliyorum.

Tüm bu yaşananlar,
Bir film şeridi gibi geçiyor gözümden,
Her karede,
Yeniden ona aşık oluyorum.

Onunlayken zaman duruyor,
Dünya dönmeyi unutuyor.
Onunla olmak,
Yeni bir yaşam gibi...

Ve ben bu bahar, solmak istemiyorum.
Ve ben bu rüyadan,
Bu masaldan hiç uyanmak istemiyorum...
Uyanınca onsuz kalmaktan korkuyorum...

Benimle dolarken tüm evren,
Nefesiyle yaşam bulurken içim,
Bil ki onunla, bir hiçten
Yeniden var oldum ben.

Her satır, her harf, her nefeste,
Onun adı yankılanıyor kalbimde.
Bu şehrin, bu şiirin, bu aşkın
Tek kahramanı odur, bilmez misiniz?

Gelse de bitsin bu rüyadan korkum,
Gelse de bitsin bu sonsuz bekleyişim.
Gelse de tamamlansam onunla,
Gelse de bir bütün olsak yeniden onunla.

Şimdi bir şarkı mısrası gibi
Ona doğru yürüyor adımlarım.
Ne yorgunluk ne de dert,
Tutamaz, durduramaz beni.

Baharın geldiği her gün,
Gülüyor yüzüm, kalbim ısınıyor.
Belki de en güzel mevsim,
Onun gelişiyle başlar.

Sadece bir dokunuşu,
Tüm dünyayı aydınlatmaya yeter.
Gelişiyle her mevsim bahar,
Hayatıma yeniden güneş doğar.

Ve şimdi anlıyorum, her şeyin sonu,
Yeni bir başlangıçmış aslında.
Kabuslar, bekleyişler, korkular,
Hepsi ona çıkan yolun bir parçası..