yalnızlığın en zengini1957
gecemi paylaşıyor
bir fincan kahve
ve uzaklardaki mehtap
denizde dans ederken ışıkları
bir yudumu içimi ısıtan kahvem
onlar ve ben
yine buluştuk sessiz bir balkonda
gözlerimde ışıkları umut yarına
güzelliklere yol tutan ışık
denizden koşup gelen
dalgaların tepesinde
fincanımdan yükselen dumanlar
karanlıklar mehtap ve kahvem
paylaştığımız nice gecelerden
çiçeksiz,renksiz ve sensiz.
Kayıt Tarihi : 29.5.2009 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!