Dört duvarlarda yalnızım
Karanlık hep yanıbaşımda volta atıyor
Ağlamayı unutan gözlerim bir kitap sayfalarında
Bir duvarlarda bir de halımın dağınık püsküllerinde
Suskunluk bir silah gibi üzerimde
Çevreme korku salıyor doğrultmasam da kimselere
Kimseler ezbere yaşıyor haybeye oynuyor
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta