Dört duvarlarda yalnızım
Karanlık hep yanıbaşımda volta atıyor
Ağlamayı unutan gözlerim bir kitap sayfalarında
Bir duvarlarda bir de halımın dağınık püsküllerinde
Suskunluk bir silah gibi üzerimde
Çevreme korku salıyor doğrultmasam da kimselere
Kimseler ezbere yaşıyor haybeye oynuyor
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta