Geceler Şiiri - Mübeccel Öztürk

Gecenin rengi yüreğinin dengidir insanın derler
Bir başınalığın serden geçtiği zamanlar
Uzun bir es vermişliktir tam da o an
Yüreğinin en dibindekilerinin koktuğu saatler
Bir sen varsındır senden öte
Tizliğin yerini uğultu almıştır
Kandığın anların, yüzmeyi sevdiği saatler
Çelimsizliğin yürek olmuş zamanları
Unutulan düşlerin, izdüşümüdür geceler
Ah bir bilseler gökyüzü, gece neler neler söyler