Geceler Şiiri - Necati Nevrul

Geceler karanlık soğuk,ölümün yüzü gibi
Renkler hep donuk sönük görünmezki
Aşksız geceleri birde bana sor,delirtir beni
Nasıl yaşanır ömür boyu böyle,sensiz sessiz
Gecelerde sessiz kalıyor nedense,her gün bende

Gecelerin sessizliğinden korkuyorum artık
Getirmiyecek belki de seni bana bilmem
Belkide gecelerde olacak ölümüm,ne zaman
Sensizlik gecelerde sessizliği getiyor bana her an
Olmayacak hayaller kuruyorumda bazen

Acımasız geceler böyle bilemiyorum
Hep hüzün verir bana delicesine ah cektirircesine
Ah geceler içinde kaybolurum,bulmamda kendimi
Kendimde bile olamam gecelerde bu kadar merhametsiz
Sorular,muammalar içinde yanlız ben kalırım gecelerde