Andıkça Seni titrer olur kalb-i şikestem,
Bir aşk-ı ezel sâgarıdır her gece mestem.
Sükût içinde zikre varır her nefesim ben,
Ne söz, ne ses işitirim; hep Sen’le hevesim ben.
Semâ vü rüzgâr oldu bana zikr ile cânân,
Perîşân eder aşkına bir derviş-i nâlân.
Geceler olur mâbed-i aşkınla münevver,
Secdeyle yanar her gece iç âlem-i seher.
Ne gündüz ile buluruz aslâ Sana vuslat,
Ne geceyle dinlenir içimde bu hasret.
Ne ben kendimi bulurum, ne Sen’den geçebilmem,
Ne vuslatı bilirim, ne hicran silebilmem.
Zaman susar, âlem durur, aşkınla döner bârgâh,
“Hiç” olurum aşkına, ey Zât-ı bî-panâh!
Ey aşk ki yakar cânımı ateş gibi her dem,
Sen varken olur her elemim lezzet-i merhem.
30.6.2020
Eylül Hacer AkkuşKayıt Tarihi : 10.7.2025 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!