Bir gülüşün vardı, gökyüzünü kıskandıran,
Bir bakışın, baharı getiren kış akşamlarına…
Sana benzeyen rüzgârlar esti durmadan,
Savurdu beni, en derin sevdalara.
Gittin mi? Yoksa ben mi kaybettim yolu?
Sessizliğin içime işledi,
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta