Karanlık bir gece vakti ansızın uykum bölünür
Senli sensizliğin kollarında sürüklenirken
Gülen bakışların yüreğimin en kuytu köşesini ışıtırken
Bense sensizlik boşluğunun sonsuz girdabında kaybolurum
Aklım sen, fikrim sen, ah seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilebilsen
Korkarım bir an bile yokluğuna, rüyalarımsa kabusa döner
Ayrılıklar bedenimi sararken ürpererek birden uyanırım
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
