Gece Utandı Şiiri - Muzaffer Kalaba

GECE UTANDI

Dört beton duvar
Arkasında sevgili yar
Gecenin sessizliğinde
Düşündüm sessizce
Gece hain
Geliyor üstüme-üstüme
Uyku girmiyor gözüme
Ve
Geceden gündüze
Seni sayıklarım
Hücremde her gece

**

Bilirim sevgili yar
Yine derinden derine
Yüreğimin orta yerinde
Hasretlik yaram sızlar
Öyle kanadıkca kanar
Saymadım kaç yıl oldu
Günler suskun
Gece yorgun
Yürek vurgundu
Bak uyku yine firar
Gece hasretlik kokar
Bilmem özgürlüğe kaç var

***

Dışarda zulüm kol geziyordu
Günün şafağında
Veya gün batımında
Sokak başlarında
Nice yiğitler vurulurdu
Faili beliler
"Faili mechule" gidiyordu
İçerde beter bir dünya
Her yer ölüm kokuyordu
Onurlu yaşama uğruna
Yaşamak ölmekten zordu

***

Sevdadır sevgili
Uğruna neler-neler ödendi
Gece karanlık sessizdi
Aydınlansın diye
Dört fidan/dört can
Yanan mum misali
Kendini eritti
Söyle sevgili canan
Bu nasıl bir devran
Zindan utandı
Gece utandı
Bir tek zulüm utanmadı

Muzaffer KALABA