O vakit, sadece dudaklarım suskundu,
Bu gece, içimde yankılanan çığlıklar var…
O zaman sadece bakışlarım yorgundu,
Bu gece, kalbim darmadağın…
O vakit, sessizlik biraz huzurdu,
Bu gece, sessizlik bile taş gibi ağır…
O zaman, yalnızlık sadece bir kelimeydi,
Bu gece, bütün varlığımla yalnızım…
O vakit, gözyaşlarım saklandı kirpiklerime,
Bu gece, içim içime sığmıyor…
O zaman, umut vardı ufukta,
Bu gece, karanlık sarıyor dört bir yanımı…
Ve ben,
Yine de tutunuyorum geceye,
Çünkü gece; kimseye anlatamadığım her şeyi
sessizce biliyor,
beni benden iyi anlıyor…
– Basri Erdoğan
Kayıt Tarihi : 4.8.2025 23:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!