Gece Siyahı Saçlı Ruhum

Sus,
En derin acılara sus,
İçini kanatan acılara sus.
Bir boşlukta sallanıp duruyor,
Kahır yolundan geçen
Kalbim ve onun
Gece siyahı saçlı kızkardeşi ruhum.
Belkide postunu serecekler sabaha yazuya...
Ama ne olur,
Sesin duyulmuyorsa sus.
Dök ilaçların hepsini,
Hiçbiri işe yaramıyor,
Kendine sarılmaktan başka.
Dostunu, düşmanını bilmenin de hiç zamanı değil belki,
Cam kırıklarına basarken,
Ayaklarım kan içinde
Önümü göremezken,
Düşmanımı tanımanın zamanı değil evet.
Transit suskunluk denizi geçişinde ki
Meltem edasıyla çarpan gülüşler
Yankılanır beynimde.
Yağmur hiç bu kadar ıslatmamıştı beni,
Gözlerimden akan yaşları
Ustalıkla saklamamıştı
Hiçbir şey...
Şaşkın tümceler,
İmgeler muhalif,
Söz yorgun,
Bir kızıllık hakim herşeye,
Birde griler.
Sana ihtiyacım var demek isterdim
Ama bu bir ihtiyaçtan fazlası,
Sana bağlı değilim biliyorum
Ama bu bağlılıktan fazlası...
Ben duracağım yeri bilmiyorum
Sende neredeyim?
Ne kadar eksik ,
Ne kadar fazlayım?

Mine Yılmaz Sevinç
25.Ekim.2022
13:13